In Memory: Pak waluyo
"Namung dados srana"
(Mrk 8: 34-38) nats ayat 36.
“ Apa gunane wong oleh jagad iki kabeh,
nanging kelangan nyawane?
Prastawa ingkang
samangke kelampahan sampun tamtu ndamel kita sami geter. Nyata bilih sabdanipun
Gusti Minggu kalawingi, nalikanipun kita sami nampeni Bujono tumus. Rawuhipun
Gustis Yesus menika mboten kita nyana-nyana. Kita ingkang kalawingi sami
nampeni peladosanipun pak Waluyo (ing salebeting Bujana Suci) mboten sami
nginten menawi samangke kita kedah rawuh sami nderekaken pak waluyo sowan ing
ngarsaning Gusti.
Prastawa menika Ndamel
kita sami geter, amargi nyata bilih kita menika kedah sami sumadya. Tansah
Cecawis methuk rawuhipun Gusti ing Gesang
kita. Kita ingkang sewau saweg ngraosaken ecaning gesang lan mboten menggalihaken bab pepejah.
Kadadosaken semlengeren amargi wontenipun kawontenan: sakwanci-wanci kita kedah
katimbalan. Mboten saged kita tampik, kita srekal, utawi kita awis.
Injil sonten menika
wujud satunggaling wejangan ingkang kebak makna/wos ngengingi kados pundhi anggen
kita ngetut wingking lan anderekaken Gusti Yesus.
Sumangga kita
focus/njingglengi wonten ing ayat
ingkang suraosipun : “ Apa gunane wong oleh jagad iki kabeh, nanging kelangan
nyawane?
Sumangga kita
mapanaken pangandikanipun Gusti kalauwau ing konteks/kahanan jaman samangke:
Punapa ginanipun
sepeda motor ananging mboten saged nitihi? Punapa ginanipun gadah handpone
canggih ananging mboten saged migunaaken? Punapa ginanipun nggadahi griya kados
istana mewah, ananging gesang ijen amargi mboten wonten tiyang ingkang purun
mertamu? Punapa ginanipun kita wonten ing pucuking redi, ananging kita rumaos
ijen tanpa kanca, lan mboten wonten ingkang sami mangertosi?
Samudayanipun punika
tanpa faedah/ tanpa mupangati menawi manah kita mboten nengenaken punapa
ingkang sinebat sesambetan. Sedaya mboten wonten ginanipun menawi mboten kangge
sesami.
Sedaya ingkang dados
prioritas sedaya tiyang inggih punika: punapa kemawon ingkang kita gadahi, sae
punika pangkat, banda, jabatan, posisi, artha punapa srananing gesang
asanesipun mugi dadosa srana utawi jembatan tumrap sesame, mboten malahan dados
benteng utawi sesiged, pepalang, penghalang kita kaliyan sesame kita. Sanajan
alit utawi andhap kawontenan kita ananging menawi menika kaginakaken kangge sesami
lan kangge nresnani lan ngladosi sesame, sampun tamtu badhe ageng mupangatipun.
Pak Wal sampun negesi
kados makaten. Posisi minangka pelados, posisi minangka anggota masyarakat Rt…
kalipawon, daya kekiyatan saha sedaya gesangipun sampun dipun tegesi minangka
srana. Srana sesambetan. Srana nresnani. Srana lelados. Pramila dumateng brayat
sungkawa, kepareng kula matur: sumangga dipuntegakaken. Sugengipun pak Wal,
saestu sampun mujudaken gesang ingkang lelados. Gesang ingkang migunani tumrap
sesami. Lan kita pitados, pak wal bakal nampeni pituwasipun anggen nderek
ngetut wingking Gusti. Inggih punika karahayon langgeng.
Pramila sumangga kita
iingkang taksih katitipan nyawa, banda, pangkat punapa dene kedudukan, menika
kita tegesi minangka wewengan ingkang kaparingaken dening Gusti kangge kita
supados kita ugi saged dados srana.
Dados sepisan malih,
kehadiran kita, sarta sedaya ingkang wonten ing gesang kita punika peparingipun
Gusti ingkang kedah kaagem dados srana/saluran berkahipun Allah kangge sesami.
Pak Wal, maturnuwun.
Kula nyulihi ingkang samangke makempal, kepareng matur: Panjenengan sampun
paring tuladha ingkang cetha. Bilih gesang l;an pirantining gesang menika namun
saderma srana. Saluran. Amin.
